Ն.Ս.Օ.Տ.Տ. Գարեգին Բ Կաթողիկոսի հանդիպում-քննարկումը
Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնի միաբաններուն հետ
«Աղէտը պէտք է կանխել, սակայն հնարաւոր է կանխել միայն միասնական ջանքերով, համերաշխու-թեան մթնոլորտում»․ Կաթողիկոս Ամենայն Հայոց
Յունիսի 5-ին Ն.Ս.Օ.Տ.Տ. Գարեգին Երկրորդ Ծայրագոյն Պատրիարք եւ Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսը հանդիպում-քննարկում ունեցաւ Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնի միաբանների հետ։
Հանդիպման ընթացքում մասնաւոր անդրադարձ կատարուեց համաւարակի շրջանում Մայր Աթոռի միաբանների եւ թեմերում սպասաւորող եկեղեցականների գործունէութեանը։ Առկայ նեղութիւնների ու խռովայոյզ վիճակի պայմաններում կարեւորուեց առաւել ջանքերի գործադրումը՝ ամրապնդելու հաւատքը, յառնող դժուարութիւնները Աստծոյ օգնութեամբ յաղթահարելու յոյսը, լաւատեսութեան ոգին եւ սէրը հայրենիքի, ազգի ու մեր Սուրբ Եկեղեցու հանդէպ։
Դիմելով միաբաններին առաքեալի խօսքով, որն ասում է. «Հաստատուն մնացէք, անշարժ եղէք, ամէն ժամ աւելին եղէք Տիրոջ գործի մէջ» (Ա Կորնթ. 15.57-58)՝ Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսը յորդորեց եկեղեցականութեանը հոգեւոր խնամատարութեամբ, առաւել եռանդուն քարոզչական գործունէութեամբ, աստուածային պատուիրանների եւ Սուրբ Գրոց ուսուցման մատուցմամբ, Քրիստոսի վարդապետութեան ջամբումով շարունակել իրենց սպասաւորութիւնը՝ պայքար մղելով նաեւ ժողովրդի կեանքում տեղ գտնող անվայելուչ եւ մերժելի երեւոյթների դէմ։
Զրոյցի ընթացքում քննարկուեցին համաւարակի հետեւանքների յաղթահարման ուղղութեամբ Եկեղեցու կողմից ձեռնարկուող քայլերը, մտահոգութիւն արտայայտուեց հայրենական, քաղաքական կեանքում ստեղծուած անհամերաշխութեան, հակառակութեան մթնոլորտի առնչութեամբ։
Վերջինիս կապակցութեամբ Գարեգին Երկրորդ Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսը մասնաւորապէս ասաց․ «Սիրով, խաղաղութեամբ, համբերատարութեամբ, միմեանց հանդէպ բարի ու հոգատար վերաբերմունքով միայն մենք ի զօրու կը լինենք հզօր պահել մեր ազգային-եկեղեցական կեանքը, զօրացնել մեր պետականութիւնը, առաջընթացի նոր ուղիներով առաջնորդել երկիր հայրենին։ Այս առումով Մենք ցաւով ենք անդրադառնում հայրենական մեր կեանքում, ի մասնաւորի նաեւ համացանցի տիրոյթում հաստատուած անցանկալի մթնոլորտին, որտեղ սփռւում են վիրաւորանք ու թշնամանք, ոտնահարւում են արժէք ու սրբութիւն։ Սուրբ Գիրքն ասում է․ «Հակառակութիւնն ատելութիւն է գրգռում, բայց սէրը ծածկում է ամէն մի ներհակութիւն» (Առակ. 10.12): Մենք՝ որպէս հոգեւոր հայրեր, պէտք է ամուր պահենք մեր ժողովրդի զաւակների մէջ գիտակցութիւնը, որ հայրենիքի զարգացման տեսլականի շուրջ տարբեր պատկերացումները չառաջնորդեն անհանդուրժողութեան ու բռնութեան արարքների, քաղաքական հայեացքները եւ տարաձայնութիւնները պատճառ դառնան ազգային միասնութեան պառակտումի։ Հարկ է հաստատուն պահել բարեկրթութեան, պարկեշտութեան եւ փոխադարձ յարգանքի սահմանները, որովհետեւ արդարութեան, բարօրութեան հաստատումը հասարակութեան կեանքում չի կարող իրականացուել անպատշաճ արտայայտչաձեւերով եւ թշնամանքի հրահրմամբ։ Ներկայ իրավիճակը եւ երկրի առջեւ ծառացած մարտահրաւէրները չպէտք է տեղիք տան առաքինի ընթացքի եւ դիմացինի հանդէպ յարգանքի ու հանդուրժողականութեան նահանջի, իրաւունքների ու արժանապատուութեան ոտնահարման եւ տկարացնեն առ հայրենին սիրոյ ու նուիրումի ոգին։ Ամէնքը պէտք է ունկնդիր լինեն առաքեալի խրատին, որն ասում է. «Ինչ որ ճշմարտութեամբ է, ինչ որ` պարկեշտութեամբ, ինչ որ` արդարութեամբ, ինչ որ` սրբութեամբ, ինչ որ` սիրով, ինչ որ` բարի համբաւով, ինչ որ` առաքինութեամբ, ինչ որ` գովութեամբ, – ա՛յն խորհեցէք» (Փիլիպ. 4.8)։
Մեր կեանքի շատ խնդիրներ արժէքային դաշտում են եւ լուծելի են մեր սրբազան արժէքներին հաւատարմութեամբ, միաբան ու միասնական ընթացքով։ Դարերի ընթացքում այս ոգով ենք կարողացել դիմագրաւել դժուարութիւնների ու նեղութիւնների, զօրացնել մեր պետութիւնն ու ազգային կեանքը։ Միաբանութիւնն է մեր Հայկազեան ազգի ուժն ու զօրութիւնը։ Այս ամէնում մեծապէս կարեւում ենք մեր հոգեւորականների առաքելութիւնն ու դերակատարութիւնը»։
Նորին Սրբութիւնը նաեւ խօսեց համաւարակի պայմաններում եկեղեցականների առաքելութեան մասին։ «Սիրելինե՛ր, այսօր՝ համաւարակի այս իրավիճակում, հրամայական է է՛լ աւելի կազմակերպել եւ ինքնակազմակերպուել։ Մայր Եկեղեցին իր հոգեւոր դասով այս առումով կարեւոր աշխատանք ունի անելու։ Շարունակաբար սատար կանգնելով հայրենի պետութեան ջանքերին` մենք պարտաւոր ենք ուղղորդել մեր հաւատաւոր զաւակներին ու կոչ անել, որպէսզի թէ՛ եկեղեցիներ, թէ՛ ուխտատեղիներ եւ այլուր այցելելիս խստօրէն հետեւեն պատկան կառոյցների սահմանած կանոններին։ Պէտք է բարձրացնենք իւրաքանչիւր անհատի՝ այլոց կեանքի անվտանգութեան համար պատասխանատուութեան գիտակցութիւնը։ Այսօր չունենք աւելի կարեւոր հրամայական, քան վարակի տարածման կանխարգելումը, որպէսզի վերադառնանք մեր բնականոն կեանքի ընթացքին։
Այս իմաստով մեր հոգեւոր սպասաւորները Սփիւռքի թեմերում նոյնպէս պէտք է համապատասխան կոչերով ուղղորդեն եւ ապահովագրեն մեր զաւակներին, որ նրանք խստագոյնս հետեւեն իրենց երկրների պատկան մարմինների առողջապահական հրահանգներին։ Աղէտը պէտք է կանխել, սակայն հնարաւոր է կանխել միայն միասնական ջանքերով, համերաշխութեան մթնոլորտում», – ասաց Վեհափառ Հայրապետը։